| غربت امام رضا (ع |
| دلها با یاد تو و دستها با نام تو، کار آغاز می کنند . ای نام تو بهترین سرآغاز . بسم الله الرحمن الرحیمبر آستانه حرم تو هر که سر فرود بیاورد بزرگ خواهد شد . نفسها گره خوردند به حال و هوای حرمت . پیمودن بیابانها سهل است اگر تو بطلبی و از تاریکی جاده ها چه باک، اگر مشعل به دست تو باشد . هر که دل به دست تو بسپارد روح عطوفت را در او خواهی دمید و روانه اش خواهی کرد به حصار حصین ولایت . السلام علیک یا علی بن موسی الرضا .حتماً شما هم تا به حال شنیده اید که می گویند، امام رضا ( ع ) امام غریب . عده ای می گویند چون امام رضا ( ع ) از جد و وطن خود دور افتاده، غریب است . این درست است ولی ساده ترین دلیل است .امام رضا ( ع ) غریبند به چند دلیل : اول این که دشمن قسمی با ایشان برخورد کرد که با هیچ کدام از ائمه ( ع ) این برخورد را نداشت . مامون امام رضا ( ع ) را به توس فراخواند . ایشان را در باغی جای داد که همه می گفتند عجب احترامی به امام رضا ( ع ) گذاشته است و نمی دانستند که پشت پرده چه می گذرد . به همین علت امام رضا ( ع ) پیش از سفر به توس از خانواده خود خواست که برای ایشان عزاداری کنند .دومین دلیل این که دوستان ایشان را انکار کردند. چون امام موسی کاظم ( ع ) مدت زیادی در زندان بودند وکلای ایشان نمی توانستند با ایشان رابطه داشته باشند و از احوال امام بی خبر بودند . وقتی امام موسی کاظم ( ع ) از دنیا رفتند عده ای هم منکر این شدند که امام فرزندی داشته است .و سومین دلیل برای غریب بودن امام رضا ( ع )، انکار فرزندشان امام جواد ( ع ) بود . عده ای منکر شدند که امام رضا ( ع ) فرزندی به نام جواد دارد . وقتی کسی امام را به جوادش قسم می دهد یعنی جوادش را قبول دارد . زیارت روبروی جلال تو می ایستم تا اشکهایم را قطره قطره در صحن حرمت جاری کنم . نشان کرامت تو را کبوتران بر دوش دارند و در این میانه وای بر دل من که رسم کبوتری نمی داند و تنها چشم به راه تعبیر رویاهاست . به ملازمان سلطان که رساند این دعا را که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا راگزارش :لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید که چه احساسی دارید از این که مشرف می شوید به زیارت حضرت امام رضا ( ع ) ؟ همین که چشمم به گنبد می افتد خود به خود یک احساسی به من دست می دهد که خیلی خوشحالم و تشکر از ته دل می کنم از امام رضا ( ع ) که ممنونتم از این که باز هم من را طلبیدی و باز هم آمدم به پابوست و با این همه که ما غرق گناهیم بازهم ما را می طلبی واین از کرامت و مهربانی شماست . از مهربانی و کرامت امام رضا ( ع ) بگویید که چه دیده اید و چه گرفته اید ؟ در زندگی خودم خیلی دیده ام یعنی یک حاجت خیلی مهمی داشتم و با چهاربار پیاده رفتن تا حرم گرفتم و توصیه می کنم هر کسی که صدای من را می شنود امام رضا ( ع ) را دست کم نگیرید، حتی با اشکی که در خانه می ریزید، باور کنید که امام رضا ( ع ) سراغتان می آید و اگر سلامی در خانه دارید وسلامتان را به امام رضا ( ع ) می دهید حتماً علیک می گیرد . از لطف و کرمش هر چه بگویم کم گفتم . معمولاً چه موقع به حرم امام رضا ( ع ) می روید ؟ بیشتر شنبه ها و جمعه ها . چرا این روزها را انتخاب کردید ؟ جمعه که یک روز تعطیلی است و حالا اگر نشد حتماً شنبه را می رویم . چون می خواهم شروع هفته را با لطف امام رضا ( ع ) شروع کنیم که با زیارتی که برای امام رضا ( ع ) می خوانیم احساس می کنیم که آن هفته را بیمه شده ایم . وقتی به حرم امام رضا ( ع ) می روید اول چه خواسته ای دارید و چه دعایی می کنید و آیا همیشه برای گرفتن حاجت به حرم می روید ؟ من بیشتر به خاطر این می روم که مثلاً ما داد می زنیم که یا امام حسین ما را بطلب ، امام رضا ( ع ) که کنار ما هستند . همین که داخل حرم امام رضا ( ع ) می شوم اول فرج آقا امام زمان است و بعد خیلی سریع به یاد پدر و مادرم می افتم چون که دورند و نمی توانند به حرم بیایند و دیگر هر موقع که می روم جای خالی اینها را احساس می کنم و زیارتم اول از طرف پدر و مادرم است و کسانی که فوت شدند و دستشان از این دنیا کوتاه است .اگر در همین لحظه احساس کنی که حاجتت بر آورده می شود و حاجت می گیری چه دعایی می کنید ؟ دعا می کنم هر کسی که حاجتی دارد و آن را نگرفته انشاء الله مانند من حاجتش را بگیرد . "سیره اخلاقیاخلاق پسندیده عامل بسیار تاثیرگذاری در گرایش انسان به سوی خداست . خدواند در قرآن کریم پیامبر اکرم ( ص ) را به خلق نیکو ستوده . رمز موفقیت ایشان را نیز در اخلاق ارزنده ایشان می داند . رفتار و منش پیشوایان دینی ما تجلی اخلاق پیامبر ( ص ) بود ."ابراهیم بن عباس" که مدت طولانی در محضر امام رضا ( ع ) بود و از آن منبع فیض الهی بهره های فراوان برده بود، درباره سیره اخلاقی امام رضا ( ع ) چنین می گوید : هیچ گاه ندیدم آن حضرت با سخن خود کسی را آزار دهد یا اهانت کند . کلام هیچ کس را قطع نمی کرد و به نیازمندان کمک می کرد و هرگز در حضور دیگران آب دهان به زمین نمی انداخت . با خدمتکاران به نرمی سخن می گفت و به هنگام نشستن در حضور دیگران به چیزی تکیه نمی داد.برخورد شایسته امام رضا ( ع ) قسمی بود که "ابن ابی عباد" وزیر مأمون نیز وی را ستوده و گفته است: "علی بن موسی" در تابستان روی حصیر می نشست و دور از چشم مردم، جامه خشن می پوشید و در هنگام روبرو شدن با مردم لباس بهتر به تن می کرد تا کارش خودنمایی به زهد تلقی نشود .یا غریب الغربا، راستی چند بیابان دلتنگی را باید دوید تا در کمندت افتاد؟ التماس دعا خدانگهدار |
تاریخ : چهارشنبه 89/11/20 | 12:44 صبح | نویسنده : مصطفی حسن نژاد | نظرات ()
