دفترم را باز می کنم  

      اولین صفحه حکایت از رفتنت است

به صفحات دیگر نگاه میکنم   

 تمام صفحات دفتر از نبودنت 

 از غم دوریت 

 از چشم انتظاریم 

  و از امید بازگشتنت پر کرده ام  

تنها یک برگ سفید باقی مانده

برگی را که برای آمدنت خالی گذاشتم ام

آره امسالم مثل هر سال چشم انتظارم

دوست داشتن...

خیلی وقتها در تنهایی

یا در لحظه با تو بودن

از خود می پرسم

که چقدر من را دوست داری

که چقدر من را دوست میداری

که در آن هنگام

به یاد لحظه ای می افتم

که در یک شب زیبای زمستانی سرد

در آغوش گرمای وصال

که به پهنای یک دشت وسیع یاسهای وحشی

گسترانیده شده بود

فالی افتاد بین من و تو

که درآن فال به من ثابت شد

که تو تنها مرا

پانزده تا دوست میداری

پانزده ؟

پانزده از صد

شاید تو فکر کنی که خیلی کم است

ولی من با تمام وجودم اعتراف خواهم کرد

که این پانزده از بیستی که به هنگام

سوال از دخترک کوچکی که از او می پرسند

که چقدر مادرت را دوست میداری ؟

و آن دخترک با تمام وجود

به بیشترین حد امکانی که فکر میکند

و با عشقی زیادی که به مادر دارد عدد بیست را به زبان می آورد

بیشتر است

آری من مطمئن هستم که آن پانزده من از آن بیست دخترک بیشتر است .

حال دوست داری که بدانی چقدر بیشتراست؟

پس گوش کن تا بگویم

تا حال فکر کرده ای که از زمان خلقت زمین و انسان

چند قطره باران باریده است؟

دوست داری که لحظه ای به تک تک قطراتی که از آن زمان تا بحال باریده اند فکر کنی

آیا می توانی بگویی که چند قطره تا بحال از ابرهای زیبا شروع به باریدن کرده اند؟

خوب نمی خواهد بیش از این فکر کنی

من این کار را قبلا انجام داده ام

می توانی بگویی پانزده تا

آری اگر می خوای تعداد قطراتی که ازاول خلقت انسان تا بحال شروع به باریدن کرده اند را بگویی

می توانی بگویی پانزده

چون که من می توانم با اطمینان خیال

بگویم که آن پانزده فال قشنگ به معنای تمام قطرات باران باریده شده می باشد

پس با تمام وجود من هم به تعداد پانزده تا دوستت دارم

و همیشه و همه جا بیادت هستم

خدایا فقط تو را می خواهم.....باور کرده ام که فقط تویی سنگ صبور حرف هایم
می ترسم از اینکه بگم دوسش دارم...اون نمی دونه که با دل من چه کرده...نمی دونه که دلی رو اسیر خودش کرده
هنوز در باورم نیست که دل به اون دادم و اون شده همه هستی ام
روز های اول آشنایی را بیاد میاورم آمدنش زیبا بود ...آنقدر زیبا حرف می زد که به راحتی دل به او باختم و او شد اولین عشقم در زندگی
بارالها گویی تو تمام زیبایی های عالم را در چهره و کلام او نهاده بودی
واین گونه مرا اسیر او کردی و دل کندن از او شد برایم محال و داشتنش بزرگترین ارزویم در زندگی
حالا که عاشقش شدم تو بگو چه کنم که تنهایم نگذارد....خدایا امشب به تو می گویم چون تو تنها مونس تنهایی هایم هستی..
چگونه بگویم بدون او می میرم....او رفته و در باورم نیست نبودنش...
خود خوب می دانم او مرا کودکی فرض کرد که نمی داند عشق چیست و برای عاشقی حرمتی قائل نمی باشد
مرا به بازی گرفت یا شاید....نمی دانم.....دگر هیچ نمی دانی.. اعتراف می کنم نفسم به بودن او وابسته است
بعد رفتن او دگر این نفس را هم نمی خواهم....حال تو بگو چه کنم ؟
بار خدایا دوست دارم مرا بفهمد حتی برای یه لحظه